Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος: Αιτίες, συμπτώματα, θεραπεία

Με την ηλικία, ο ιστός του χόνδρου των διαφόρων αρθρώσεων επιδεινώνεται σταδιακά, ο οποίος συνοδεύεται από την καταστροφή τόσο της ίδιας της κάψουλας όσο και των στοιχείων που το περιβάλλουν. Ο πόνος στο γόνατο μπορεί να αποτελέσει αιτία οστεοαρθρίτιδας στο γόνατοΗ οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (επίσης γνωστή ως γονάρθωση) είναι ένας εκφυλισμός του χόνδρου του γόνατος. Η ασθένεια αρχικά συνοδεύεται από πόνο, ο οποίος αργότερα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικούς περιορισμούς στην κίνηση και ακόμη και στην αναπηρία.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας του γόνατος

Το κύριο σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας είναι σπάνιο, κανονικό ή ατελείωτο πόνο στο γόνατο. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:

  • Πόνο κατά την αλλαγή θέσεων, αναρρίχηση σκαλοπατιών.
  • πόνος σε ηρεμία.
  • Δυσκαμψία στο γόνατο μετά τον ύπνο - αρχικά για μικρό χρονικό διάστημα, έπειτα έως και 30 λεπτά.
  • λείανση, αιχμηρός θόρυβος συνοδευόμενος από πόνο.
  • Προβλήματα με την κίνηση της άρθρωσης του γόνατος, σπάνια - ανικανότητα να λυγίσει το γόνατο.
  • οπτική παραμόρφωση της άρθρωσης του γόνατος.
  • πρήξιμο του γύρω δέρματος.
  • (Ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα ενός προχωρημένου σταδίου).

4 βαθμοί παθολογίας

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου. Για παράδειγμα, στο πρώτο στάδιο ο ασθενής μπορεί να μην αισθάνεται πόνο, αλλά στο στάδιο 4 της παθολογίας ο πόνος προφέρεται και οι κινήσεις είναι πολύ δύσκολες. Η ανάπτυξη της παθολογίας χωρίζεται σε 4 βαθμούς:

  • Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχουν πραγματικά συμπτώματα, αλλά ο γιατρός μπορεί να παρατηρήσει μικρές αποκλίσεις από το φυσιολογικό κατά τη διάρκεια μιας ακτινογραφίας.
  • Ο δεύτερος είναι ο επεισοδιακός πόνος, που παρατηρείται κυρίως κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας, όταν αλλάζει θέσεις, καταλήψεις ή αναρρίχηση.
  • Τρίτον, ο πόνος είναι σοβαρός και εμφανίζεται συνεχώς, ακόμη και σε ηρεμία. Σε αυτή την περίπτωση, το περπάτημα είναι δυνατό μόνο με τη βοήθεια ενός ζαχαροκάλαμου. Μια ακτινογραφία παρουσιάζει σημαντική στένωση του χώρου των αρθρώσεων, εκφυλισμός του μηνίσκου και πολλαπλασιασμό του οστικού ιστού.
  • Τέταρτον, οι κινήσεις στο γόνατο είναι δύσκολες ή ακόμα και αδύνατες. Οι ακτινογραφίες δείχνουν πλήρη καταστροφή ιστού χόνδρου, μερικές φορές τα οστά αρχίζουν να συγχωνεύονται μαζί.

Σπουδαίος! Εάν αντιμετωπίσετε περιστασιακό πόνο στην άρθρωση του γόνατος, θα πρέπει επίσης να δείτε έναν γιατρό και να λάβετε μια ακτινογραφία. Εάν η ασθένεια ανιχνευθεί νωρίς, οι πιθανότητες ανάκαμψης είναι σημαντικά μεγαλύτερες.

Διάγνωση της νόσου: Πού να πάτε;

Για τη διάγνωση, ο ασθενής μετατρέπεται σε θεραπευτή και στη συνέχεια σε ορθοπεδικό, ρευματολόγο, σπονδυλολόγο ή κινησιοθεραπευτή (ανάλογα με την κατεύθυνση). Η διαγνωστική περιλαμβάνει τη συνέντευξη, την εξέταση του ασθενούς και τη διεξαγωγή ορισμένων διαδικασιών:

  • γενική ανάλυση αίματος και ούρων ·
  • Roentgen;
  • υπολογιστική τομογραφία;
  • MRI;
  • Υπερηχογράφημα για να εξετάσει την κάψουλα άρθρωσης του γόνατος, καθώς και γειτονικές δομές - μυϊκός ιστός, τένοντες.
  • Κοινή διάτρηση (συλλογή υγρού για ανάλυση).
  • Αρθροσκόπηση (εισαγωγή μιας μικρής κάμερας στην άρθρωση για ακριβή διάγνωση).

Θεραπεία της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος

Η πορεία της θεραπείας συνταγογραφείται από γιατρό. Εάν η ασθένεια δεν έχει ακόμη προχωρήσει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί συντηρητική θεραπεία (χωρίς χειρουργική επέμβαση). Σε αυτή την περίπτωση, ενδείκνυνται φάρμακα και φυσιοθεραπευτικά μέτρα. Κατά κανόνα, η θεραπεία είναι πολύπλοκη - ο ασθενής θα πάρει φάρμακα από διαφορετικές ομάδες:

  • Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για ανακούφιση από τον πόνο-diclofenac, ιβουπροφαίνη και φάρμακα που βασίζονται σε αυτά.
  • Ορμονικά φάρμακα (ομάδα κορτικοστεροειδών) - χρησιμοποιούνται όταν άλλα φάρμακα είναι αναποτελεσματικά.
  • αντισπασμωδικά - "tolperisone" και τα ανάλογα του.
  • ΧΟΡΟΔΟΤΗΤΑ - φάρμακα που διεγείρουν τη διαδικασία αποκατάστασης του ιστού χόνδρου: "θειική χονδροϊτίνη", "γλυκοζαμίνη" σε συνδυασμό και μεμονωμένα.
  • Τα φάρμακα που διεγείρουν τον κορεσμό του αίματος με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά και βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος ("πεντοξιαφυλλελίνη", "νικοτινικό οξύ" και άλλα).

Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές μορφές - εξωτερικά (αλοιφές, πηκτώματα), προφορικά (δισκία), ενδομυϊκά και ενδοαρθικά (ενέσεις). Εκτός από τα φάρμακα, εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει τις ακόλουθες διαδικασίες:

  • Θεραπεία κυματισμού κρούσης.
  • Θεραπεία μαγνητικού πεδίου.
  • θεραπεία με λέιζερ;
  • ηλεκτροθεραπεία;
  • Φωνοφόρηση;
  • Θεραπεία με όζον.

Σε ακραίες περιπτώσεις, όταν λαμβάνετε φάρμακα και διαδικασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα και η ασθένεια είναι ήδη πολύ προχωρημένη, η θεραπεία είναι δυνατή μόνο μέσω χειρουργικής επέμβασης. Διάφοροι τύποι λειτουργιών είναι δυνατοί:

  • Οστεοτομία - Ο χειρουργός κόβει ένα οστό και αλλάζει τη γωνία του για να μειώσει τη συνολική πίεση στην άρθρωση του γόνατος.
  • Arthrodesis - Σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός καθορίζει τα οστά, εξαλείφοντας την κινητικότητα και την ανακούφιση του πόνου, επιτρέποντας στο άτομο να κλίνει στο πόδι.
  • Ενδοπροθετική - Συνολική αντικατάσταση της πληγείσας άρθρωσης με πρόθεση.